Τέλος Εποχής για το VoIP στην HOL.

Λίγο πριν τους Ολυμπιακούς της Αθήνας, με το ADSL να γράφει μόνον έναν χρόνο ζωής στην χώρα μας, η Hellas On Line έκανε το αδιανόητο: πρόσφερε, μέσω του προγράμματος evoice, την δυνατότητα απόκτησης αριθμού αθηνών (213xxxxxxx) χωρίς πάγιο τέλος, βασισμένο σε SIP και με ιδιαίτερα ανταγωνιστικές χρεώσεις για αστικούς και υπεραστικούς προορισμούς.

Γνώρισα την υπηρεσία το φθινόπωρο του 2006, και έγραψα γι’αυτό λίγους μήνες αργότερα. Από το 2006, μόλις δυο χρόνια μετά την έναρξη του προγράμματος, ήταν σαφές πως η HOL δεν είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τις υπηρεσίες VoIP. Ήταν η εποχή που όλοι οι πάροχοι παπαγάλιζαν το double (και μερικές φορές το triple) play, ενώ η μισή Ελλάδα δεν ήξερε καν τι είναι το ADSL και η υπόλοιπη καταριόταν τις πανάκριβες τιμές, την κακή απόδοση και το απαρχαιωμένο δίκτυο.

Στα χρόνια που ακολούθησαν, η ΕΕΤΤ, ο ΟΤΕ και οι ‘εναλλακτικοί’ ομαλοποίησαν τις διαδικασίες φορητότητας, η αγορά ‘ωρίμασε’, οι υπηρεσίες βελτιώθηκαν. Μπορεί, στα μάτια ενός αδαούς, πολλά από τα πλεονεκτήματα μιας VoIP σύνδεσης να μην είχαν τόσο νόημα, στην εποχή των απεριόριστων κλήσεων, των φθηνών τιμών για διεθνείς κλήσεις και τους ‘γρήγορους’ χρόνους φορητότητας, όμως στην πραγματικότητα η πρωτοπορία της HOL με το eVoice στα μέσα της περασμένης δεκαετίας είχε τεράστιο νόημα τόσο οικονομικό όσο και εμπορικό· ήταν, δυστυχώς, κάτι που η HOL ως εταιρία ουδέποτε κατάλαβε ούτε αξιοποίησε όπως μπορούσε: ήδη από το 2006 ήταν σαφές πως το eVoice αποτελούσε μια ξεχασμένη υπηρεσία, ένα αποτυχημένο, θαραλλέο ίσως, ‘πείραμα’ που λειτουργούσε στο αυτόματο. Η εταιρία δεν έκανε καμία προσπάθεια διευκόλυνσης των πελατών της έτσι ώστε να κάνει την υπηρεσία ελκυστική. Για παράδειγμα, ήταν απίστευτα δύσκολο το να προπληρώσει κανείς ένα ποσό έτσι ώστε να μπορέσει να κάνει κλήσεις μέσω της σύνδεσής eVoice, όταν — σήμερα — εταιρίες όπως η viva έχουν κάνει την διαδικασία παιχνίδι. Δεν υπάρχει κανένας λόγος, πέραν της βλακείας, για τον οποίο αυτό δε θα μπορούσε να το είχε κάνει και η HOL πριν από τέσσερα χρόνια.
Πριν από λίγες ημέρες η εταιρία ενημέρωσε και τους τελευταίους συνδρομητές της υπηρεσίας πως αυτή έφτασε στο τέλος της και πως αν θέλουν, μπορούν να μεταφερθούν σε κάποιο από τα υπόλοιπα προγράμματα της HOL ή να μεταφέρουν τον αριθμό τους σε κάποιον άλλο πάροχο. Η αντιμετώπιση της υπηρεσίας από την εταιρία μπορεί ποτέ να μην ήταν η πρέπουσα, αλλά το τέλος της προδίδει άγνοια βασικών εμπορικών κανόνων και έλλειψη επικοινωνιακών ικανοτήτων: δεδομένου του ότι η υπηρεσία λειτουργούσε τόσο καιρό και εξυπηρετούσε, έστω και στον μικρό βαθμό που της επέτρεπε η HOL να λειτουργεί, κάποιους συμπολίτες μας, πόσο δύσκολο θα ήταν για μια εταιρία του μεγέθους της HOL να αρχίσει να χρεώνει ένα μικρό πάγιο, ακριβώς όπως κάνουν τόσες άλλες εταιρίες παγκοσμίως, συμπεριλαμβανομένης της προαναφερθείσας viva (ένα πάγιο της τάξεως του €1 μηνιαίως), επιτρέποντας σε αυτούς τους πελάτες τους να διατηρήσουν τον αριθμό τους και αποκομίζοντας κάποιο οικονομικό όφελος. Αν δε, το συνδύαζε με έναν μηχανισμό ηλεκτρονικών πληρωμών (‘απλά’ πράγματα που θα έπρεπε να είναι αυτονόητα εν έτει 2011) όπως π.χ. πιστωτική κάρτα, paypal, ηλεκτρονικός κωδικός μέσω τραπέζης, είμαι σίγουρος πως όχι απλώς θα κατάφερνε να διατηρήσει τους υπάρχοντες πελάτες της αλλά θα τους αύξανε εντυπωσιακά.

Την εποχή που όλοι, ιδιώτες και επιχειρήσεις, επιθυμούν την απεμπλοκή του λογικού από το φυσικό, την απεξάρτηση από την φυσική ‘γραμμή’, την γραφειοκρατία, την εποχή που η ικανοποίηση πρέπει να είναι στιγμιαία και η αναμονή απαράδεκτη, που όλοι επιλέγουν το διαδίκτυο για την επικοινωνία τους, την εποχή που το Skype δεν είναι μια τεχνολογική περιέργεια, αλλά mainstream τρόπος επικοινωνίας, το να καταργείς μια υπηρεσία VoIP που έφτιαξες πριν την εποχή της (αντί να τη βελτιώνεις και να την επαυξάνεις) και να προσπαθείς να πουλήσεις παλιομοδίτικες υπηρεσίες ‘φορητότητας’ και πακέτα double play σε ανθρώπους που κατά πάσα πιθανότητα ήδη τα έχουν, φαντάζει τουλάχιστον αφελές. Και δυστυχώς, τόσο η HOL όσο και οι περισσότεροι πάροχοι στην χώρα μας, δεν έχουν καταλάβει πως ο καθένας μας χρειάζεται ΜΙΑ σύνδεση, μια γραμμή, μια υπηρεσία double ή triple play, αλλά δεκάδες υπηρεσίες πάνω από αυτές. Η σύνδεση στο διαδίκτυο είναι η μοναδική υποδομή πάνω στην οποία θέλει, μπορεί και απαιτεί να μπορεί να κάνει ο καθένας μας τα πάντα.