ADSL. Τρία χρόνια και κάτι, που τελείωσε η αναμονή για τους έλληνες και αντικαταστάθηκε με απογοήτευση. Έβαλα ADSL εβδομάδες αφότου ξεκίνησε η διάθεση στο ευρύ κοινό στην Ελλάδα το καλοκαίρι του 2003. Μια βασική διαφορά μεταξύ της παροχής ADSL στην Ελλάδα και το εξωτερικό ήταν η εξής: η διαφοροποίηση της παροχής της γραμμής (από τον ΟΤΕ) και της συνδρομής (από κάποιον ISP). Αν και εκ πρώτης όψεως ανευ ιδιαίτερης ουσίας (και αξίας) η διαφοροποίηση αυτή ήταν — και είναι — σημαντική. Επιτρέπει σε πολύ κόσμο να δοκιμάζει τις υπηρεσίες ISP (ή να έχει πολλαπλές συνδρομές) χωρίς να επηρεάζεται η συνδεσιμότητα του στο δίκτυο ADSL του OTE. Το 2003 αυτός ήταν και ο μοναδικός τρόπος απόκτησης ευρυζωνικής σύνδεσης. Παρ’ότι πολυπλοκότερος της εναλλακτικής, ο τρόπος αυτός ήταν σαφώς προτιμητέος. Συζητούσα αρκετά το θέμα τότε με φίλους στην Ευρώπη και το μοναδικό ίσως σημείο που υπερτερούσαμε — χωρίς να το γνωρίζουμε — ήταν αυτό: μπορούσαμε σχετικά έυκολα, χωρίς διακοπές στην σύνδεση, να μεταπηδούμε μεταξύ ISPs.
Τρία χρόνια μετά η κατάσταση στη παροχή ευρυζωνικής σύνδεσης έχει καταστήσει την ξεχωριστή παροχή κυκλώματος και συνδρομής ασύμφορη για πολλούς. Όπως θα περίμενε κανείς, ο ΟΤΕ πλέον παρέχει τη δυνατότητα στους ίδιους τους ISP να προσφέρουν σε λιανική και τη γραμμή αλλά και τη συνδρομή. Με άλλα λόγια ο τελικός καταναλωτής απευθύνεται στον ISP και εν τη συνεχεία λαμβάνει από αυτόν κάποιον λογαριασμό για ολόκληρο το κόστος της σύνδεσης του: το κύκλωμα και τη συνδρομή. Ο ISP πληρώνει χονδρική για το κύκλωμα στον OTE. Το πρόβλημα;
Αν θελήσει ο τελικός καταναλωτής να μεταπηδήσει σε άλλον παροχέα μετά το πέρας της συνδρομής του, με αυτό το σύστημα, καλείται να πληρώσει κόστος επανασύνδεσης και να περιμένει από 20-50 ημέρες και αυτό αν το κέντρο του δεν είναι ήδη κορεσμένο και υπάρχουν διαθέσιμες πόρτες στο DSLAM. Αν είναι τόσο άσχημα τα πράγματα, θα ρωτήσετε, γιατί να μην πάρει από τον ΟΤΕ το κύκλωμα ADSL και τη συνδρομή από τον ISP της προτίμησης του;
Λόγω κόστους. Η διαφορά της τιμής λιανικής και χονδρικής στη παροχή κυκλώματος ADSL του ΟΤΕ είναι τρομακτική. Για μια γραμμή 1024Κb/256Kb, το κόστος λιανικής από τον ΟΤΕ είναι €34.36 μόνον για τη γραμμή (μαζί με τη συνδρομή φτάνει περίπου €70-80), όταν την ίδια στιγμή έχουν εμφανιστεί προσφορές ISPs που προσφέρουν την ίδια συνδεσιμότητα, συμπεριλαμβανομένων των τελών της συνδρομής με €25 περίπου μηνιαίως. Δηλαδή τρείς φορές λιγότερο!
Η διαφορά τιμής είναι εξωφρενική και εντελώς μα εντελώς ανούσια. Ο ΟΤΕ χρεώνει τρείς φορές παραπάνω τον καταναλωτή για ακριβώς το ίδιο πράγμα (το κύκλωμα ADSL μεταξύ κέντρου και οικίας/γραφείου του χρήστη) απ’ότι τον ISP! Ο καταναλωτής έχει όμως λόγο να θέλει να έχει ανεξάρτητο το κύκλωμα από τη συνδρομή πρόσβασης στο διαδίκτυο καθώς αυτό του επιτρέπει να επιλέγει παροχέα κατα βούλησιν.
Σήμερα οι Βρετανοί (όπως και άλλοι Ευρωπαίοι), προσπαθούν να αλλάξουν την κατάσταση, διευκολύνοντας την αλλαγή ISP, αφαιρώντας τα γραφειοκρατικά και πρακτικά προβλήματα που προκαλούν καθυστερήσεις και τελικώς αποθαρρύνουν τους καταναλωτές από πειραματισμούς.
Τα τελευταία χρόνια έχει γίνει σαφές πως στη χώρα μας η ΕΕΤΤ τείνει να αγνοεί βασικά προβλήματα στον χώρο των τηλεπικοινωνιών, μέχρις ότου αυτά μεταφρασθούν σε Ευρωπαϊκά πρόστιμα, διεθνή κατακραυγή ή και τα δύο. Όσον αφορά στο προκείμενο, η επιλογή ISP από καταναλωτές, εξαρτάται από έμμεσους παράγοντες σχετικούς με τη διαδικασία και το κόστος αλλαγής παροχέα. Ο ΟΤΕ, οι παροχείς και η ΕΕΤΤ επιθυμούν και εργάζονται με σκοπό την αύξηση του ποσοστού ευρυζωνικών συνδέσεων που σήμερα τόσο αμαυρώνει την εικόνα της Ελλάδος διεθνώς αλλά και περιορίζει την ανάπτυξη νεων διαδικτυακών υπηρεσιών.
Δεν είναι αποδεκτό ή λογικό όμως να αγνοείται το μέρος του πληθυσμού που έχει ήδη αποκτήσει ευρυζωνικές συνδέσεις, πόσο μάλλον σε τομείς που απειλούν τον ανταγωνισμό, την ανάπτυξη και βιωσιμότητα ενός τόσο σημαντικού τομέα. Η ΕΕΤΤ οφείλει να εξασκήσει την επίδραση της, τόσο στον ΟΤΕ με σκοπό την μείωση της διαφοράς μεταξύ λιανικής και χονδρικής τιμής του κυκλώματος ADSL, όσο και στη θέσπιση σαφώς ορισμένης, άμεσης και άνευ κόστους διαδικασίας αλλαγής ISP, που θα εξασφαλίζει στον τελικό καταναλωτή αδιάλλειπτη συνδεσιμότητα (δηλαδή μη αποσύνδεση-επανασύνδεση του κυκλώματος ADSL) και μηδενικό παρελκόμενο κόστος. Ίσως τότε θα υπάρχουν κάποιες μεσοπρόθεσμες προϋποθέσεις για τη βιωσιμότητα ενός ανταγωνιστικού περιβάλλοντος εργασίας που θα οφελεί τόσο τον καταναλωτή, όσο και νέους, ανταγωνιστικούς παρόχους.
Χωρίς σαφές πλαίσιο ανάπτυξης και υποστήριξης του ολοένα μεγαλύτερου ‘ευρυζωνικού’ πληθυσμού, φοβάμαι πως οι προσπάθειες διείσδυσης της ευρυζωνικότητας στη ζωή μας έχουν σαθρό υπόβαθρο και τα επικοινωνιακά ‘τρύκ’ φίμωσης μέσω πλασματικού διπλασιασμού του εύρους ζώνης λίγο βοηθούν στην βελτίωση της ευρυζωνικής συνδεσιμότητος στη χώρα μας.
