Εαν το Clerks του Kevin Smith ήταν καλό, ένας από τους λόγους ήταν το ότι η αισθητική, το ύφος και τα (υπο-)πολιτισμικά στοιχεία που περιείχε συμφωνούσαν εν πολλοίς με την εποχή που παρουσιάστηκε. Και το Clerks ήταν μια ιδιαίτερη ταινία.
Η εποχή αυτή, αρχές με μέσα της δεκαετίας του ’90, έχει προ πολλού περάσει όμως και η ταινία πλέον έχει περάσει στη σφαίρα του κλασσικού cult, για όσους ξεπερνούν τα υπερβολικά σεξουαλικά αστεία, την φαινομενική ανωριμότητα και δέχονται τον φανταστικό μικρόκοσμο των Ντάντε και Ρανταλ όπου η φιλία τους και ο κυνισμός ξεπερνούν τη ματαιότητα της ύπαρξης τους. Ένας ακόμη βασικός λόγος που το Clerks είναι τόσο πετυχημένο για τόσο κόσμο, πέραν του χιούμορ, είναι το βάθος ανάπτυξης των δύο χαρακτήρων, οι αντιθέσεις στον χαρακτήρα τους και η συμβιωτική σχέση τους.
To Clerks 2 καταφέρνει να είναι ένα πετυχημένο sequel γιατί παραμένει πιστό στα χαρακτηριστικά που έκαναν το Clerks αυτό που είναι. Ο χρόνος δε φαίνεται να έχει οποιαδήποτε θέση στους χαρακτήρες του View Askewniverse. Ναι, μπορεί ο Ντάντε και ο Ράνταλ να έχουν γεράσει όμως πέρα από την επιφάνεια παραμένουν οι ίδιοι. Ο αναποφάσιστος, σοβαρός, (αυτο-)καταπιεσμένος Ντάντε και ο κυνικός, φιλοσοφημένα ανώριμος Ράνταλ. Ο…σιωπηλός Silent Bob και ο τρελός Jay. Και φυσικά οι ‘γυναίκες’ του Ντάντε. Στο Clerks 2 θα αντιμετωπίσουν κάποια από τα ζητήματα που απασχολούν πολλούς τριαντάρηδες: γάμος, οικογένεια, εργασία, (πραγματική) φιλία.
Ο Κevin Smith έχει δηλώσει πως εαν θελήσει να γυρίσει ποτέ ταινία για τη ζωή στα 40 θα επαναχρησιμοποιήσει τους χαρακτήρες του Clerks. Παρ’ότι ένα ακόμα sequel δεν είναι ακριβώς ό,τι καλύτερο, ίσως το Clerks 3 να είναι εξίσου πιστό στους χαρακτήρες και τις προσδοκίες των ακροατών.
Μέχρι τότε, σας προτείνω να δείτε το 2. Αν σας άρεσε το πρώτο, μάλλον θα σας αρέσει κι αυτό. Δυστυχώς δίχως ιδιαίτερη διανομή (και κατ’επέκταση παρουσία) στους ελληνικούς κινηματογράφους θα πρέπει να αναμένετε το DVD.
