Προ περίπου δύο εβδομάδων επισκέφθηκα το χωριό Πινακάτες στο Πήλιο για τον γάμο μιας καλής φίλης. Το χωριό βρίσκεται πολύ κοντά στις Μηλιές, ένα σαφώς μεγαλύτερο χωριό κοντά στο οποίο βρίσκεται η περιοχή όπου κάηκαν δεκάδες χιλιάδες στρέμματα δασικής έκτασης στα τέλη Ιουνίου. Οι Πινακάτες βρίσκονται περίπου 25 χιλιόμετρα ανατολικά από τον Βόλο. Είχα ξαναπάει στο Πήλιο πριν από δεκαέξι χρόνια, μικρό παιδί τότε, αλλά ποτέ σε αυτή του τη πλευρά — με θυμάμαι να περπατώ μέσα στο χιόνι στη Πορταριά και τη Μακρυνίτσα.
Το ότι επισκέφθηκα αυτό το — πραγματικά — πανέμορφο μέρος μόλις μερικές ημέρες αφού κάηκε το 15% του Πηλίου έκανε το ταξίδι αρκετά επίπονο. Σε πολλά σημεία το δάσος είναι τόσο πλούσιο και όμορφο που σε μεταφέρει σε χώρες της Ευρώπης και ελάχιστα θυμίζει κεντρική — πόσο μάλλον — νότια Ελλάδα. Οδηγώντας μου έφερε αναμνήσεις από τα ταξίδια μου στη Γερμανία, τη Γαλλία και τη Βρετανία, χώρες με πολύ περισσότερο πράσινο από τη δική μας. Οι Πινακάτες είναι ένα γραφικό χωριό με πολλά πέτρινα κτίσματα, στενά σοκάκια και πολύ όμορφη αισθητική. Πολλές φορές σκέφτομαι πόσο ηλίθιοι είμαστε ως λαός και παραμένουμε στην Αττική. Το να επισκέπτεσαι τόσο όμορφα μέρη ενισχύει κατα πολύ αυτό το συναίσθημα.
Ορίστε δύο φωτογραφίες από το ταξίδι: μια του χωριού από τον δρόμο της επιστροφής, και μια ενός κτίσματος τραβηγμένη νωρίς το πρωί (HDR). Κλίκ για μεγένθυση.
