Category Cinema

Clerks 2 (2006)

Εαν το Clerks του Kevin Smith ήταν καλό, ένας από τους λόγους ήταν το ότι η αισθητική, το ύφος και τα (υπο-)πολιτισμικά στοιχεία που περιείχε συμφωνούσαν εν πολλοίς με την εποχή που παρουσιάστηκε. Και το Clerks ήταν μια ιδιαίτερη ταινία. Η εποχή αυτή, αρχές με μέσα της δεκαετίας του ’90, έχει προ πολλού περάσει όμως […]

That Hollywood Voice!

“In a World. One Man. About Five Billion Cigarettes” The_Archetypal_Hollywood_Voice_Talents used to be amusing. Ridiculous. For a while. They’ve long become an intrinsic part of Hollywood trailers; action, the dumb jokes, the authoritative narration. Last week I was in London and some friends and I were planning on going to see The Pan’s Labyrinth an […]

σινε+

Ξεκίνησε σήμερα και το δεύτερο ψηφιακό κανάλι της ΕΡΤ Ψηφιακής, το σινε+. Εκ πρώτης όψεως από το πρόγραμμα, το κανάλι φαίνεται πως θα έχει αρκετές ταινίες, ντοκυμαντέρ και παιδικά, 24 ώρες το 24ωρο, και όπως το πρίσμα+ δίχως διαφημίσεις. Ωραία όλα αυτά, όμως με πάνω από 5 ταινίες τη πρώτη ημέρα (άσχετα αν πολλές από […]

Σε μαύρο και άσπρο

Τρείς από τις, πάρα πολλές, ταινίες που έχω δεί τον τελευταίο καιρό ήταν κινηματογραφημένες σε μονόχρωμο φίλμ. Και οι τρείς ήταν καλλιτεχνικά αρκετά ενδιαφέρουσες, αν και όχι πάντα άξιες θεματικά.

Syriana (2005)

“We owed the Americans, but we’ve repaid that debt. I accepted the Chinese bid; and suddently I’m a terrorist, a godless communist” Και στη συνέχεια; Η έντονη (αντι-)απολογία του διεφθαρμένου ‘φιλελεύθερου’ αμερικάνου στελέχους: “Corruption is government intrusion into market efficiencies in the form of regulation. That’s Milton Friedman, he got-a-goddamn-Nobel-prize! We have laws against it, […]

Μόναχο και Match Point.

Πρόσφατα είδα το Μόναχο, του Spielberg, και το Match Point του Άλλεν. Ιδού λοιπόν η άποψη μου και για τα δύο.

Downfall (2004)

Μόλις διάβασα πως το Downfall, κέρδισε το Βραβείο του Παγκοσμίου Κινηματογράφου του BBC 4. Ήταν όντως μια ιδιαίτερα καλή ταινία, τόσο κινηματογραφικά όσο και ιστορικά καθώς παρουσιάζει με πρωτοφανή ειλικρίνεια και ανθρωπιά την αλλοφροσύνη του Χίτλερ στις τελευταίες του στιγμές, την πίστη που είχαν σε αυτόν κάποιοι κοντινοί του συνεργάτες, το χάος και τον τρόμο […]