Πρώτα 'σκότωσαν' τη Πεντέλη το 1995 και μετά ξανά και ξανά μέχρι το τέλος της δεκαετίας. Μετά τον Υμηττό. Τώρα μας καίγεται η Πάρνηθα, το μοναδικό βουνό που είχε απομείνει στην Αττική και που είχε να επιδείξει κάποια ουσιαστική βλάστηση. Έστω ότι είναι εμπρησμός και όχι φυσική φωτιά ή αποτέλεσμα κάποιου σπινθήρα πυλώνα της ΔΕΗ (όπως ακούστηκε). Έστω πως κάποιοι θέλησαν να αποκτήσουν κάποια οικόπεδα. Πραγματικά δε μπορώ να ησυχάσω σκεπτόμενος ποιά θα έπρεπε να είναι η τιμωρία αυτών που καταστρέφουν ό,τι πολυτιμότερο έχει η Αττική, που δίνουν τη χαριστική βολή στην Αθήνα (μόλις μια ημέρα μετά την αφόρητη ζέστη των 45-46°), που σκοτώνουν το δάσος και μαζί με αυτό κι εμάς. Όπως και να έχει το πλήγμα για όλους μας, ασχέτως του εαν αγαπούσαμε και επισκεφτόμασταν την Πάρνηθα ή όχι, θα είναι μεγάλο.
Αντίο Πάρνηθα.
Υ.Γ.: Καίγεται και η υπόλοιπη χώρα, το γνωρίζω. Τη Πάρνηθα όμως τη ζώ, τη βλέπω, με αγγίζει και με θλίβει αφάνταστα.