Category Society

SHARE – It's Fair.

Ευρωπαϊκή 'αντεπίθεση', τουλάχιστον επικοινωνιακά, στην ολοένα εντονότερη πίεση που αρκούν οι, μετρημένοι στα δάκτυλα, κολοσσοί της βιομηχανίας μουσικής και κινηματογράφου. Είναι ενδιαφέρον πως ενώ στην Ελλάδα ουσιαστικά τώρα αρχίζει μια συζήτηση σχετικά με το θεσμικό πλαίσιο που επιθυμούμε σχετικά με την ανταλλαγή πολυμέσων μέσω διαδικτύου (και ειλικρινά ελπίζω πως θα υπάρξει ουσιαστική συμμετοχή του κόσμου και θα αποτραπεί μια σκιώδης διαδικασία θέσπισης νομοθεσίας τύπου DADVSI κεκλεισμένων των θυρών), στην Ευρώπη η έκφραση υπερ της ανταλλαγής ψηφιακού περιεχομένου πολυμέσων δικτυακώς μεταξύ φίλων έχει αποκτήσει τη δική της πολιτική πλατφόρμα τόσο εντός μεμονωμένων εθνικών πολιτικών σχηματισμών (βλ. τα 'Πειρατικά΄ Κόμματα Σουηδίας, Γερμανίας και Αυστρίας μεταξύ άλλων) όσο και στο Ευρωκοινοβούλιο από τους Πράσινους. Πολλοί ίσως βιαστούν να κατακρίνουν τόσο τις προσπάθειες αυτές όσο και τα κόμματα ως ακραία. Κι όμως, όσο ακραίες και παράλογες κι αν φαντάζουν σε κάποιους οι θέσεις των πολιτικών αυτών κομμάτων, τόσο υπερβολικές, άδικες και απεχθείς είναι οι ολοένα εντονότερες προσπάθειες της βιομηχανίας να ελέγξει που, πώς και πότε ο καταναλωτής θα απολαύσει την μουσική ή ταινία που έχει αγοράσει, καθώς και ο τραγικός τρόπος αντιμετώπισης της τέχνης, αυτών που την δημιουργούν, αλλά και της σημασίας της για τον πολιτισμό. Μια σαφώς πιο διασκεδαστική --- όμως μάλλον λιγότερο αποτελεσματική --- σάτυρα του γνωστού trailer της MPAA, από το Βρετανικό 'The IT Crowd' μπορείτε να βρείτε εδώ.

Το βάρος ενός συνδέσμου.

Η ευθύνη των μηχανών αναζήτησης (και κατ’επέκταση των aggregators, καθ’ότι και αυτοί τελούν παρόμοιο έργο) είναι ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον και επίμαχο θέμα που εδώ και αρκετό καιρό με απασχολεί και που όμως μέχρι σήμερα δεν είχα σχολιάσει μέσω του cosmix.org. Η χθεσινή ανακοίνωση του Νίκου Δρανδάκη στο Nylon σχετικά με μια καταγγελία πιθανώς παράνομου περιεχομένου […]

Copyrighting the Public Domain

An excellent article by 'The Register' on copyrighting some of the great works of art already in the public domain. Sadly, this also applies to music (through recordings of performances, but also 'modern', copyrighted transcriptions etc of older works). Definitely worth reading.

Οι Ιεραρχικές Παρεμβάσεις

Ο E-Lawyer γράφει για τη ανησυχία και την επερχόμενη παρέμβαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στο κρίσιμο θέμα της ιδιωτικότητας και με αφορμή τη χρήση των καμερών στους δρόμους, τη παράιτηση των μελών της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων κλπ. Την ίδια στιγμή η Ευρωβουλή κατακρίνει με απόφασή της τη κατάχρηση εξουσίας από την Επιτροπή καθώς και τις εθνικές κυβερνήσεις των κρατών-μελών, όπως αυτή πραγματοποιήθηκε τα τελευταία χρόνια μέσω της θέσπισης νομοθεσίας με συνοπτικές διαδικασίες (χωρίς δημόσιο διάλογοι), και συγκεκριμένα νόμων που παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα και κυρίως το δικαίωμα στην ιδιωτικότητα καθώς και τη "δίκαιη δίκη". Σχετικά με το δικαίωμα στην ιδιωτικότητα γίνεται αναφορά στη χρήση μεθόδων παρακολούθησης καθώς και την διακίνηση προσωπικών, ευαίσθητων δεδομένων μεταξύ κυβερνητικών οργανισμών με πρόφαση την εθνική ασφάλεια και την πάταξη της τρομοκρατίας. Η σημασία της απόφασης της Ευρωβουλής είναι μεγάλη καθώς αποτελεί το μοναδικό δημοκρατικά εκλεγμένο όργανο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (το Συμβούλιο αποτελεί δημοκρατικό θεσμό μόνον έμμεσα και έχει ιδιαίτερα περιορισμένες αρμοδιότητες ούτως ή άλλως). Βρίσκω τον συμβολισμό της χρονικής σύμπτωσης αν μη τι άλλο ενδιαφέρωντα και ελπίζω πως η παρέμβαση τόσο της Επιτροπής στην Ελλάδα, όσο και της Ευρωβουλής στην Επιτροπή θα έχουν θετικό αποτέλεσμα. Δυστυχώς, στη δεύτερη περίπτωση, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δε φαίνεται να έχει την ισχύ που θα έπρεπε ώστε να ελέγχει αποτελεσμάτικά την Επιτροπή, ως οφείλει.

Ο Μεγάλος Αδελφός

Εδώ και περίπου 40 ημέρες επανήλθε στο προσκήνιο το ζήτημα των καμερών, των προσωπικών δεδομένων, της παρακολούθησης πολιτών από τις αρχές, τη νομιμότητα χρήσης οπτικοακουστικού περιεχομένου από τις κάμερες ρύθμισης της κυκλφοορίας ως αποδεικτικό στοιχείο κατα ατόμων. Είναι σαφές πως αφ’ενός ο παραγκωνισμός της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, τον υπεύθυνο φορέα λειτουργίας των καμερών κατα […]

Η πραγματική διαφορά μιας τάξης μεγέθους.

Ήταν μέσα του καλοκαιριού του 2004, ένα μήνας προ των Ολυμπιακών της Αθήνας, όταν οι κάτοικοι του Παρισιού άρχισαν να μαθαίνουν — και να αποκτούν — υπηρεσίες ADSL2+. Εκείνη την εποχή η Βρετανία προσπαθούσε να συνειδητοποιήσει πως είχε καταφέρει να παραμείνει πίσω από αρκετές χώρες της δυτικής και βόρειας ευρώπης στο παιχνίδι της ευρυζωνικότητος. Ήταν, […]

Κόπωση και blogs

Διάβασα πρόσφατα στο metablogging.gr ένα μpost-ερώτηση σχετικά με το εαν παρατηρείται ευρέως ένα φαινόμενο ‘κόπωσης’ στον χώρο των blogs και μου έδωσε την αφορμή για να γράψω κάποιες από τις σκέψεις μου πάνω στο θέμα. Η εκθετική αύξηση του αριθμού των ελληνικών blogs (άνω των 20,000 μέσα σε έναν χρόνο) δίνει μια πρώτη ιδέα σχετικά […]

The Pin Project

Ένα από τα πλέον ενδιαφέροντα και χρήσιμα ελληνικά έργα στο διαδίκτυο που αφορά τους περισσότερους από εμάς. Για χρόνια σκεφτόμασταν με κάποιο φίλο να φτιάξουμε κάτι παρόμοιο αλλά φαίνεται πως μας πρόλαβαν. :) Πρακτικά αποτελεί ένα web application βασισμένο στο Google Maps που επιτρέπει στους χρήστες να ορίσουν επικίνδυνα σημεία στους δρόμους της Ελλάδος. Δεν είναι πλήρες, ούτε έχει εξαντλήσει πολλές από τις ιδέες που είχαμε (π.χ. δημιουργία layers με ορθόγονη πληροφορία, π.χ. πόροι, έργα, σημεία κινδύνου κλπ., περισσότερες/πολλαπλές κατηγορίες, όπως χαλασμένα φανάρια, διπλά σήματα κ.α.) όμως είναι πολύ καλοφτιαγμένο και αξίζει την υποστήριξή σας. Αν γνωρίζετε οδικά σημεία που παρουσιάζουν επικινδυνότητα στους οδηγούς ή πεζούς 'καρφώστε' τα στον χάρτη! Ελπίζω πως εν καιρώ οι υπεύθυνοι φορείς (δήμοι, νομαρχίες, υπουργεία κλπ.) θα δώσουν τη πρέπουσα σημασία. Όπως και να έχει μια δημόσια υπηρεσία όπως αυτή ακυρώνει πολλές από τις δικαιολογίες που συχνά ακούμε.

Τα εργοστάσια της πληροφορίας

Τον Ιανουάριο του 2006 έγραφα για την ελληνική Wikipedia και μεταξύ άλλων πρότεινα κάποιες από τις εργασίες των μαθητών σε γυμνάσια και λύκεια να επεξεργάζονται ομαδικά από τη τάξη και στο τέλος να συνεισφέρωνται στη Wikipedia. Όπως φαίνεται δε θα μπορούσα να ήμουν ο μόνος που θα είχε σκεφθεί κάτι τέτοιο. Το σχετικό εγχείρημα μιας […]